W dniach od 6 do 11 maja  razem z Ojcem Magistrem wyruszyliśmy na objazd naszych franciszkańskich klasztorów: Rzeszowa, Leżajska, Wieliczki, Kalwarii Zebrzydowskiej oraz Alwerni.
Pierwszego dnia odwiedziliśmy Sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej.
Po krótkiej modlitwie przed cudowną figurą Maryi, spotkaliśmy się z braćmi na wspólnej rozmowie w salce rekreacyjnej. Swoją obecnością ubogacił nas między innymi ojciec Władysław Waśko OFM, wieloletni kustosz Grobu Pańskiego w Ziemi Świętej, a także przewodnik po tamtych terenach. Ojciec Władysław opowiedział nam o jego posłudze, a także poczęstował pysznymi daktylami i chałwą pochodzącą z miejsca jego dawnej pracy.
Kolejnym punktem naszej podróży był Leżajsk, w którym zatrzymaliśmy się trzy dni. Klasztor w Leżajsku jest miejscem szczególnym dla tych, którzy rozpoczynają swoją franciszkańską drogę, ponieważ znajduje się tam nowicjat, w którym bracia spędzają drugi rok formacji. Tam właśnie spotkaliśmy się z braćmi nowicjuszami oraz magistrem, ojcem Izydorem. Oprócz ogromnej radości, wspólnych modlitw i posiłków była to także okazja do wspólnych rozmów i spojrzenia na swoją formację z nowej perspektywy. Czas ubogaciły też rozmowy z ojcem Izydorem oraz wieczorne czuwanie w intencji powołań.
W poniedziałek była też okazja do grilla, podczas którego obecny był również o. Tacjan  -wicemagister oraz o. Hipolit -ojciech duchowny nowicjatu.
Z Leżajska wyruszyliśmy do Wieliczki, gdzie nasz współbrat Sebastian spędził trzy lata ucząc się w Niższym Seminarium Duchownym. Klasztor w Wieliczce znajduje się pod opieką braci z prowincji Matki Bożej Anielskiej i jest miejscem szczególnego kultu sługi bożego brata Alojzego Kosiby, znanego z filmu „Braciszek”. Znajduje się tam również replika Porcjunkuli w skali 1:1.

Po wspólnym obiedzie spotkaliśmy się w Krakowie z psychologiem, panią Ewą Kosińską, a następnie odwiedziliśmy Kalwarię Zebrzydowską, gdzie ugościli nas bracia klerycy. Był to czas radości, rozmów i wspólnej modlitwy.
Ostatnim punktem naszego wyjazdu był klasztor w Alwerni, polski odpowiednik włoskiej góry, na której święty Franciszek otrzymał stygmaty. Klasztor w Alwernii stał się ofiarą pożaru w 2011 roku i poniósł wówczas ogromne straty. W klasztorze ugościł nas ojciec Bolesław, gwardian wspólnoty, który na swoje barki wziął ciężar odbudowy zniszczonego domu i kościoła, co udało mu się osiągnąć z ogromnym sukcesem. Opowiedział nam zarówno o ciężkiej pracy, jak i o liczych dobrodziejach, którzy ochotnie pomagali przy naprawie zniszczeń. To spotkanie było dla nas wszystkich ogromnym świadectwem, że to nie mury świadczą o bogactwie klasztoru, ale ludzkie serca, które w nich biją.
Powróciliśmy do Warty odmienieni, pełni nowych spostrzeżeń, przemyśleń. Utwierdzeni, że życie franciszkańskie to nie tylko klasztorne mury i miejsca, w których one stoją, ale przede wszystkim to serce zakonnika, w którym nieustannie powtarza się historia zawierzenia św. Franciszka od początkowego entuzjazmu przez cierpienie Alwernii, aż po kres życia w Porcjunkuli, gdzie we wspólnocie braci spotkał się z siostrą śmiercią, która poprowadziła go do celu życia każdego z nas -na spotkanie ze Zmartwychwstałym.
(OPRACOWANIE: br. Mateusz)